علامت / نام / تاریخ اولین استفاده/ اولین نویسنده ای که علامت را استفاده کرده است.
+− جمع و تفریق ۱۳۶۰ نیکلاس اُرِزمه ۱۴۸۹
(اولین ظهور این علائم در چاپ) ژوهان ویدمن
√ رادیکال (برای ریشه ی دوم) ۱۵۲۵ (بدون سرکش روی رادیکال) کریستف رودولف
(…) پرانتز (برای گروهبندی اولویت دار) ۱۵۴۴ (در یادداشتهای دستنویس) میشائل شتیفل ۱۵۵۶ نیکولو تارتالیا
= تساوی ۱۵۵۷ رابرت ریکرده
× ضرب ۱۶۱۸ ویلیام آوترد
± جمع-تفریق ۱۶۲۸
∷ تناسب n√ رادیکال (برای ریشه ی nام) ۱۶۲۹ آلبر ژیرار
> بزرگتر و کوچکتر ۱۶۳۱ توماس هریوت
xy توان ۱۶۳۶ (استفاده از اعداد رومی به عنوان توان) جیمز هیوم ۱۶۳۷ (به شکل فعلی) رنه دکارت
√ ̅ رادیکال (برای ریشه ی دوم) ۱۶۳۷ (با سرکش بالای رادیکال) رنه دکارت % درصد ۱۶۵۰ نامعلوم
÷ تقسیم ۱۶۵۹ یوهان رآن
∞ بینهایت ۱۶۵۵ جان والیس
≤≥ بزرگتر مساوی و کوچکتر مساوی ۱۶۷۰ (با خط افقی روی علامت نامساوی) ۱۷۳۴ (با دو تا خط افقی زیر علامت نامساوی) پیر بوگر
d دیفرانسیل ۱۶۷۵ گتفرید ویلهلم لایبنیتز
∫ انتگرال : دو نقطه (برای تقسیم) ۱۶۸۴ (اقتباس از استفاده ی دو نقطه برای نمایش کسرها مربوط به سال۱۶۳۳)
⁄ [خط مورب (اسلش) (برای تقسیم) ۱۷۱۸ (اقتباس از خط کسری اختراع شده توسط اعراب در قرن ۱۲) توماس تووینگ
≠ نامساوی نامعلوم لئونهارت اویلر
∑ حاصل جمع ۱۷۵۵
∝ تناسب ۱۷۶۸ ویلیام امرسون
∂ دیفرانسیل جزئی ۱۷۷۰ مارکیز دو کوندورسه
x′ پریم (برای مشتق) ژوزف لویی لاگرانژ
≡ همانی ( برای روابط متجانس (هم ارز) ) ۱۸۰۱ (اولین ظهور در چاپ، استفاده شده در نوشته های شخصی گاوس قبل از این تاریخ) کارل فریدریش گاوس
[x] جزء صحیح ۱۸۰۸ ∏ حاصل ضرب ۱۸۱۲
! فاکتوریل ۱۸۰۸ کریستین کرامپ
⊂⊃ شمول مجموعه (زیرمجموعه و فرامجموعه) ۱۸۱۷ جوزف گرگون ۱۸۹۰ ارنست شرودر
|…| قدر مطلق ۱۸۴۱ کارل وایراشتراوس دترمینان ماتریس آرتور کایلی
‖…‖ نمایش ماتریس ۱۸۴۳
∇ نابلا (برای دیفرانسیل برداری) ۱۷۴۶ (سابقاً به عنوان عملگری چند منظوره توسط همیلتون استفاده میشده است) ویلیام رووان همیلتون
∩∪ اشتراک و اجتماع ۱۸۸۸ جوزپ په په آنو ∈ عضویت ۱۸۹۴
∃ سور وجودی ۱۸۹۷
ℵ اِلف ( برای عدد اصلی (cardinal number)مجموعه های نامحدود ) ۱۸۹۳ گیورگ کانتور
{…} کمانک (برای نمایش مجموعه)
۱۸۹۵ ℕ N دو خطی (برای مجموعه ی اعداد طبیعی) جوزپ په په آنو
× ضرب (برای ضرب خارجی)
∨ یای منطقی (OR منطقی) ۱۹۰۶ برتراند راسل
(…) نمایش ماتریس ۱۹۰۹ جرارد کووالسکی […] ۱۹۱۳ کاتبرت ادموند کولییس
∮ انتگرال بسته ۱۹۱۷ آرنولد سامرفلد
ℤ Z دوخطی (برای مجموعه اعداد صحیح) ۱۹۳۰ ادموند لاندایو دهه ی ۱۹۳۰ گروه نیکلا بورباکی
ℚ Q دو خطی (برای مجموعه اعداد گویا)
∀ سور عمومی ۱۹۳۵ جرارد گنزِن
∅ مجموعه ی تهی ۱۹۳۹ آندره ویِل / نیکلا بورباکی
ℂ C دو خطی (برای مجموعه اعداد مختلط) ناتان جاکوبسون
→ پیکان (فلش) (برای نمایش تابع) ۱۹۳۶ (برای تفکیک اشکال عناصر خاص) کویستین اُر ۱۹۴۰
(به شکل فعلی f: X → Y) ویلتورد هورویز
⌊x⌋ ‘جزء صحیح ۱۹۶۲ کِنِث ایی اورسون
∎ انتهای اثبات نامعلوم پاول هالموس
تهیه و تائید توسط عماد کلامی مقدم آموزگار دبستان امام حسین (ع)-شماره 5